Het begon een drietal maanden geleden: spontaan zocht ik meer en meer de onverharde padjes op om te lopen. In de natte november zakte ik daarbij ook dieper en dieper weg in de modder. Ik had net nieuwe - jawel witte - loopschoenen. Na jaren Asics GT-2000 schakelde ik over naar Asics Kayano. Maar die witte schoenen op die modderpadjes waren geen groot succes. Niet alleen de kleur, maar ook de obligate glijpartijen vormden een probleem. Een beetje opzoekingswerk wekte de interesse in een trailrunningschoen. Ik wou hierbij wel op veilig spelen en bij mijn vaste merk blijven.
Welke app gebruik jij om je prestaties bij te houden? Sporthorloges geraken volledig ingeburgerd, maar enkele jaren geledene moest je je smartphone meenemen in een vervelend tasje om je loop te registreren. Ik heb zelfs zo mijn nieuwe iPhone na een maand al beschadigd. Op een warme Ten Miles in Waasmunster goot ik water te verfrissing uit over mijn hoofd. Dat bleek daarna een stuk in mijn looprugzakje geraakt te zijn recht op de spikplinternieuwe iPhone. Die zou een hoge mate van waterdichtheid moeten hebben ... maar toch zat er vocht achter het scherm. Uiteindelijk met wat verwarmingswerk heb ik het vocht eruit kunnen dampen. Een jaar later (!) kreeg mijn smartphone batterijproblemen. Dus dit had niet met het bovenstaande accident te maken, maar de vochtsensor in de iPhone was natuurlijk verkleurd en weg garantie. Bon, we dwalen af ... via deze zijweg even terug naar het juiste pad van ons artikel: de app. Ik gebruikte in het begin endomondo. Gewoon omdat ik iemand kende die me dat aanraadde. Een overzichtelijk app die qua design beetje weg had van de eerste facebook maar dan het blauw vervangen door groen. Ik liep toen zonder hartslagmeter, dus veel meer dan het bijhouden van het aantal kilometers en de snelheid was het niet. Als sociaal medium was het verwaarloosbaar met slechts een handvol gekende medegebruikers.
Ik ben Bart. Ik ben geen ultraloper. Ik loop niet onder 4 min./km. Wanneer ik in de bergen ben, ga ik meestal omhoog met een lift en naar beneden op 2 latten. Mijn BMI ligt vaker boven de 25 dan onder.
Ik ben Bart. Nog net een kind van de jaren ’70. Papa van 2 dochters. Man van Liesbet. En ik loop. Dit sinds enkele jaren. Heel lang vooral op de dijken rondom Durme en Schelde. Tijdelijke pauze door kraakbeenblessure ongelukje in Zweden in 2016. En sinds kort natuurlopen ontdekt (jazeker in de de corona-periode). Ah ja … en ik kampeer graag.
Dit korte biografietje als inleiding om duidelijk te maken wat deze site wel en niet zal worden: